Πρόγραμμα Προπτυχιακών Σπουδών

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

 Οι έννοιες της πολιτικής και της τεχνολογίας έχουν θεωρηθεί σε πολλές περιπτώσεις έννοιες αντιθετικές. Ήδη από τις αρχές του 20ου αι. η θεωρητική σκέψη, άλλοτε εφορμώντας από αριστερές και άλλοτε από δεξιές αφετηρίες διείδε έναν θανάσιμο κίνδυνο στην τεχνικοποίηση ή την εργαλειοποίηση της πολιτικής, έναν κίνδυνο που θα κατέστρεφε την αυτονομία της πολιτικής, τη δυνατότητά της να επιφέρει ριζικούς μετασχηματισμούς. Στο σεμινάριο αυτό υιοθετώντας μία σκοπιά κριτικού ορθολογισμού θα επιδιώξουμε καταρχάς να προβληματοποίησουμε τις «αυτονόητες» ιδεολογικά αντιδράσεις ως προς τη συνύπαρξη τεχνικής και πολιτικής και ιδιαίτερα τεχνικής και δημοκρατίας. Στη συνέχεια θα επιδιώξουμε να διερευνήσουμε τις δυνατότητες συστηματοποίησης των κριτικών στάσεων απέναντι σ’ αυτή την αναγκαία μη αναστρέψιμη πλέον συνύπαρξη.
   Κατά την ανάπτυξη του περιεχομένου του σεμιναρίου ακολουθούνται οι εξής τέσσερις θεματικοί άξονες:
* Η θεματική του μέσου, όπου δίνεται έμφαση στην ολοένα και μεγαλύτερη «μεσοποίηση» των πολιτικών διαδικασιών,
* Η θεματική του δικτύου, όπου διερευνάται η ετεραρχική οργάνωση των σύγχρονων δικτυώσεων ως συνυπάρχουσα με εξαναγκαστικές, αυτονομούμενες τεχνικές διαμεσολαβήσεις (αποδίδοντας εδώ ιδιαίτερη έμφαση στην ταυτόχρονα υλική και ιδεολογική λειτουργία των ψηφιακών μέσων),
* Η θεματική του διπόλου σύστημα-περιβάλλον, όπου διερευνάται η εξώθηση των μη θεσμικών (κινηματικών) πολιτικών εκφράσεων στο «βιοκοσμικό» περιβάλλον του πολιτικού συστήματος,
* Η θεματική του ρίσκου, όπου διερευνώνται οι έννοιες του κινδύνου και της καταστροφής ως ο ορίζοντας προληπτικής αποτροπής της δράσης του πολιτικού συστήματος και εξετάζεται κατά πόσον μία τέτοια εννοιολόγηση εξουδετερώνει και τη δυνατότητα ριζοσπαστικής πολιτικής αλλαγής θεωρώντας την μία μορφή «καταστροφής».